mijn reis naar huis

 

Home  
Wie ben ik?
Fotoalbum.
Reis naar huis.
Schapendoes
Cursus
Favoriete Sites
Contact
Op zaterdag 24 november 2007 ben ik op gehaald door mijn nieuwe baasjes. Ze waren er al om half twaalf. Ik werd door Tissy direct gepakt en gekamd. Ik zag er niet uit. Maar na een kam beurt was ik toonbaar en mocht ik even op schoot. 

Ik deed mijn best om de ideale puppy uit te hangen. Best even wenen in deze nieuwe armen . Ik ben de kont of kop van een broer of zus gewend. Maar ik lig best lekker.
Word ik ineens weer op de grond gezet. Nou is dat niet erg, maar ik zie geen broers of zussen. Die gaan nog niet weg. Maar er worden er net twee opgehaald uit het nest van tante Lientje en die zijn twee keer zo groot  als ik ben. Helup...

Daar zal je ze hebben. Maar als de ene de andere vasthoud kan ik in de liezen aanvallen.
Even bij de nieuwe baas op adem komen. Die helpt me wel. 

He, grote......Jij bent er toch om mij te helpen. 

 

Oke, dit ligt ook best goed...grote...

Moet ik toch afscheid nemen van Tissy, mijn fokster...moeder. Aan mijn non-verbale gedrag kan je zien dat ik het niet echt leuk vind.

Ik krijg nog even een briefing. Dat ik veel kattekwaad moet uithalen. Ik moet vooral alle streken uithalen die besproken zijn. Ik moet vooral puppie zijn.

 

De laatste kus en ik moet met die Hollanders mee. Ik ben toch een beetje een belg geworden. Terwijl Tissie ook een Hollandse is. He, jongens ik ben een meisie uit Bierbeek dus toch een beetje Belg. 

Als het niet zou gaan mocht ik altijd bellen zei Tissy. Dan mocht ik onmiddellijk terug.

Na een tien minuten rijden werd ik rustig. Tijd om wat slaap in te halen.

Ze hebben een knuffel meegenomen vorige week. Ze waren wat aan het zeuren dat de hele auto er naar stonk. Een combinatie van nest poep, pies en weet niet wat. Maar ik vind het heerlijk.

Na een uur rijden werk ik wakker. Stond op begon te geeuwen. Gaan ze gelijk naar een parkeerplaats. Deze mensen zijn geweldig. Hoe wisten ze dat ik moest plassen.   
Heh, jongens wat is dit. Het is nat. Het is groen. Ik ga Tissy bellen. Dit kan echt niet. Geef me een telefoon.

Ben ik bijna bij hun huis. Word ik toch een partij wakker.


Loop ik voor het eerst met zo'n kabel om mijn nek. Maar ik snap het wel hoe dat werkt.  Ze denken dat ik een Belg ben maar ik ben Hollands opgevoed. Borst vooruit, staart omhoog en stappen maar. 

Wat een raar huis. De keuken ligt hoger. Ik weet dat ik nog geen trappen mag lopen maar wedden dat ik in 2,3 seconden boven ben. 
Hier staat een bench. Zou van mij zijn, zeggen ze.  Ze noemen dat ding er omheen een  box. Ik noem het een gevangenis, dat had ik in Bierbeek ook. Gelukkig is het voor de eerste dagen. Daarna gaat hij naar beneden waar ik ga slapen. 

Wat een vet hotel. Krijg wel gelijk eten. Maar die bak is zo groot. Daar ga ik maar even in staan. Hoef het met niemand te delen. 

Werd ik ineens moe. Die vette knuffel die zo lekker ruikt ligt er ook. Ga ik er maar even naast liggen. 

Dit is niet zo maar een slaapje..Dit is een hele echte. 

Hij stinkt niet. Hij is mijn beste vriendje. Echt.....

Best lekker hier. Even bij komen van een stressvolle dag. Dit is hard werken jongens.

 

He...Tissy en Iman....het gaat goed met me. Maak je geen zorgen. 

 

 

 

Terug naar begin